Zastosowanie gazów technicznych w przemyśle szklarskim

Szczegóły: Opublikowano: 24 września 2021

Wiele przemysłowych procesów technologicznych wymaga użycia różnych rodzajów gazów, które mogą stanowić zarówno składnik wytwarzanych wyrobów, jak i pozwalać na zapewnienie odpowiednich warunków do ich produkcji. Gazy mogą być używane np. jako sposób na zwiększanie efektywności spalania, katalizator reakcji czy do tworzenia atmosfer ochronnych. Wśród stosowanych na szerszą skalę znajdują się m.in. gazy techniczne dla przemysłu szklarskiego. Przyjrzyjmy się bliżej stosowaniu gazów w tej branży i zobaczmy, które z nich są używane najczęściej.

Procesy produkcji szkła a użycie gazów technicznych

Gazy techniczne mogą być stosowane w procesach topienia szkła. Dla zapewnienia możliwości uzyskiwania bardzo wysokich temperatur wykorzystuje się tlen, który wprowadza się do komory spalania w celu zwiększenia wydajności, a także korzystnie wypływa na poziom emisji, redukując ilość powstającego dwutlenku węgla oraz tlenków azotu. Mieszanka wodoru i azotu jest również używana do tworzenia atmosfery ochronnej przy produkcji szkła typu float. Z gazów technicznych korzysta się również w technologiach rozdmuchu.

Szkło

Są one potrzebne przy formowaniu szkła – zarówno, gdy w grę wchodzi wytwarzanie klasycznego szkła dmuchanego, jak i przy produkcji włókna szklanego niezbędnego m.in. jako materiał izolacyjny czy składnik wielu kompozytów. Gazy wykorzystuje się też przy polerowaniu ogniowym szkła użytkowego oraz wygładzaniu jego krawędzi. Gazy techniczne są użyteczne także w wielu innych przypadkach m.in. do przygotowywania form szklarskich.

Gazy techniczne jako termoizolacja

Gazy techniczne są używane przy produkcji szyb zespolonych, czyli tzw. pakietów szybowych wykorzystywanych w stolarce budowlanej. Gazy szlachetne, takie jak argon lub krypton są wprowadzanie między tafle szkła, które zostają połączone trwałym uszczelnieniem. Ze względu na swoje właściwości związane z bardzo niewielkim przewodnictwem cieplnym, zmniejszają one straty energii stosowanej do ogrzewania budynków, zachowując jednocześnie pełną przepuszczalność promieni słonecznych.